Recensie: “Stuur me een berichtje” van Jill Mansel

Dit blogbericht is een gastblog.

Deze boekrecensie gaat over ‘Stuur me een berichtje’ van Jill Mansell. Essie wordt wakker in een nachtmerrie. Een grap die verkeerd uitpakt, verandert haar hele leven. Als dat maar goed komt …

Samenvatting

Essie raakt alles kwijt wanneer een grapje onbedoeld viraal gaat. Waarom moest ze dan ook zo nodig haar ware gevoelens uiten? Het berichtje was alleen voor haar beste vriendin bestemd, en niet voor het hele internet. Dan had ze nu nog een huis, een baan en een vriend gehad.

Aan de andere kant: als ze niet opeens alles was kwijtgeraakt, dan zou ze Zillah en Conor met hun bijzondere wensenproject nooit ontmoet hebben – en niet te vergeten Lucas, de oorzaak van al haar ellende. Waarom moet ze nu juist op hém vallen?

Het onderwerp

Wie heeft er niet wel eens zijn/haar hart gelucht en in vertrouwen aan iemand verteld hoe hij/zij zich écht voelt en écht over iets denkt. Ik denk iedereen wel eens. Wat denk jij? En hoe erg zou het zijn als iedereen het te horen zou krijgen? Ik denk dat er een hoop gaten in de grond zouden zitten van mensen, die wel ‘door de grond zouden kunnen zakken’ van schaamte. En dat is precies hoe Essie zich voelt. Ze heeft als grap een mail geschreven aan haar beste vriendin waarin ze flink duidelijk is over haar schoonmoeder, waar ze toevallig ook nog eens voor werkt, en dan niet op een positieve manier. Door ongelukkige omstandigheden heeft ze hem nog niet gestuurd, wanneer haar broer met Lucas bij haar komt logeren. De volgende ochtend blijkt dat de mail naar haar hele adresboek is gestuurd, waaronder ook haar schoonmoeder. Iets waar haar broer en Lucas meer vanaf blijken te weten. Het begin van de ellende… of toch niet…

De personages

Als echte chicklit-fan, heb ik alle boeken van Jill Mansell gelezen. Verslonden zou je kunnen zeggen, op mijn strandbedje op vakantie of op een regenachtige dag op ‘mijn plekje’ op de bank. De formule is vrijwel altijd hetzelfde, alleen de onderwerpen zijn verschillend. Er worden in de eerste hoofdstukken vaak veel personages geïntroduceerd. Soms een beetje teveel naar mijn smaak. Ik merk dat ik dan best wel even moet schakelen. Dat had ik nu ook. Maar toch zit ik er altijd vrij snel in en dan is het prima te volgen. Ik vind het altijd leuk dat veel personages uiteindelijk toch ergens wel een link met elkaar hebben. Dit boek is wat dat betreft ook geen uitzondering.

Er is altijd een hoofd-koppel, of nou ja, een vrouw en een man waarvan je al vrij snel weet dat die uiteindelijk bij elkaar zullen komen. Eerst gaat er natuurlijk het één en ander mis, maar alles komt goed. Dat is erg voorspelbaar, maar als chicklit-lezer weet je hoe het werkt en dat het zo is, en dat geeft niks. Noem maar eens een boek in dit genre dat anders is… Vind je dat niet leuk? Dan raad ik je aan om een ander boek te kiezen.

Bijpersonen om niet meer te vergeten

Elk boek heeft naast de hoofdpersonen, ook bijpersonen. Meestal is er wel een bijpersoon die ik tijdens het lezen van een Jill Mansell-boek extra in mijn hart sluit. In dit boek is dat Zillah. Zillah is een oudere dame met een goed hart. Ze heeft het één en ander meegemaakt in haar leven en dat neemt ze mee in het verhaal. Daar zal ik nog niets over verklappen. Ze heeft, samen met Conor, een mooi wensenproject. Het project richt zich op mensen die niet lang meer te leven hebben en waarvan ze hun laatste wens laten uitkomen. Hoe mooi is dat?

Mijn eigen leeservaring

Ik kan altijd erg genieten van het lezen van een Jill Mansell-boek. Ze zijn niet allemaal even goed, maar vermakelijk zijn ze zeker. Het is niet het beste boek dat ik heb gelezen van haar, maar hij is zeker leuk. Ik vind het zo’n heerlijk tussendoorboek. Ik wissel zelf vaak serieuzere of spannendere boeken af met een luchtige chicklit.

Conclusie

Ben je een chicklit-fan? Dan zou ik dit boek zeker aanraden. Het zit vol humor en liefde en het leest lekker weg. Heb ik je nieuwsgierig gemaakt?

Stuur me een berichtje krijgt van mij 4 sterren. Je kan het boek hier vinden voor €19,99.

Deze blogpost werd geschreven door Sandy Stokkel. Je kan meer van haar blogs en recensies terugvinden op haar blog Ontdekkingsreis door schrijversland. Ook kan je Sandy vinden op Facebook en Twitter.