Favoriete boeken van het afgelopen jaar | 2018

Afgelopen jaar was voor mij een jaar vol ontdekkingen. En bij deze ontdekkingen horen enkele nieuwe boeken en schrijvers die voor mij tot nu toe onbekend waren.

Zo ontdekte ik ‘Vele hemels boven de zevende‘ van Griet op de Beeck en ‘De bruiloft‘ van Nicholas Sparks. Van beide schrijvers had ik nog niets gelezen maar ik merkte wel dat ik helemaal gek ben van hun schrijfstijl. Beiden schrijven ze anders maar ik kan hun boeken wel smaken. Daarom zou ik graag de komende jaren nog meer van hun boeken willen lezen.

Ook merk ik dat andere bloggers dol zijn op lezen en dat zij nieuwe boeken en schrijvers ontdekte. Graag deel ik hun ervaringen als leesinspiratie voor jullie voor het komend jaar.

“Ik heb ook veel boeken gelezen, maar er steekt er één met kop en schouders bovenuit en ”moet” je eigenlijk gelezen hebben. Welke? Ik ben Pelgrim geschreven door Terry Hayes. Je moet wel even in het boek komen maar zodra je daar doorheen bent is het een prachtige triller. Waarom ben ik weg van dit boek? Er gebeurd veel, het verhaal speelt zich af in verschillende verhaallijnen die allemaal samenkomen in een meesterlijke plot die je niet aan ziet komen. Het boek heeft meerdere prachtige wendingen en is daarom een echte ontdekking. Dit boek heb ik ook al bij meerdere vrienden aangeraden en ze zijn er allemaal over te spreken. Het boek wat je na dit boek leest valt (helaas) enorm tegen, omdat Ik ben Pelgrim ijzersterk en goed geschreven is. Het boek gaat trouwens absoluut niet over een pelgrimstocht van iemand maar Pelgrim is een codenaam voor een man die niet bestaat! Omdat de naam van het boek iets anders suggereert pakken veel mensen dit boek niet in hun handen. Ik hoop dat ik met dit stukje hier verandering kan brengen en dat meer mensen dit fantastische boek gaan lezen.” – Francis, schrijfster van de blog Mama zet koers

“Mijn favo boek die ik in 2018 heb gelezen is “The subtle art of not giving a fuck” (Nederlands vertaald) van Mark Manson. Er zijn veel zelfhulpboeken op de markt, maar Manson omschrijft zijn boek als de tegendraadse aanpak voor een goed leven. Het boek leert je te stoppen met altijd maar positief zijn, en in plaats daarvan te leren omgaan met tegenslagen en tekortkomingen in het leven. “Verdorie, hij heeft gelijk” heb ik verscheidene keren gedacht tijdens het lezen van dit boek. Stiekem kon ik er ook vaak om lachen. Waar ik normaal de negatieve dingen in het leven weg wou drukken en laat overspoelen met positieve ervaringen, laat ik ze nu gewoon zijn voor wat het is. Dit boek heeft mij geleerd dat geluk zich zit in het oplossen van problemen, niet in het vermijden van problemen met de volgende quote; “Het verlangen naar positieve ervaringen is in wezen een negatieve ervaring. Terwijl daarentegen de acceptatie van een negatieve ervaring in feite juist een positieve ervaring is”. Misschien wel een van de belangrijkste dingen die ik afgelopen jaar heb geleerd!” – Marith, schrijfster van de blog www.marithvanveen.com

“Ik heb een soort boekenclub met mijn moeder. Al sinds mijn 15^e duik ik regelmatig in haar boekenkast om er nieuw leesvoer uit te halen. Samen lezen we het liefst Engelse romans. Een tijdje terug kwam ze met een nieuw boek: The Seven Sisters van Lucinda Riley. Een verhaal over 6 zussen die een bijzondere jeugd hebben gehad en na de dood van hun adoptievader gaan onderzoeken waar ze eigenlijk allemaal vandaan komen. Meteen vanaf het eerste hoofdstuk was ik gegrepen en heb het boek verslonden. Het lijkt een beetje op een sprookje, maar dan voor volwassenen. Gelukkig is het de eerste uit een reeks en heb ik ook al de twee opvolgende boeken gelezen. Er worden ook nog nieuwe boeken uitgegeven, dus voorlopig is het nog niet uit met de pret! Ook andere boeken van dezelfde auteur staan nu op mijn leeslijstje.” – Mirjam, schrijfster van de blog Een goed verhaal

“Mijn favoriete boek van 2018… Dit vind ik een hele moeilijke vraag! Ik lees heel graag en heb dus heel erg veel boeken gelezen. Ik heb dan ook geen favoriet boek, maar een schrijfster waar ik dit jaar veel boeken van heb gelezen. Meestal als ik in bad lag. Dat is echt mijn momentje, en vaak lig ik dan ook enorm lang in bad. Dit jaar vooral met boeken van Suzanne Vermeer. Ik lees vaak thrillers en ontdekte dat ik een aantal van haar boeken op mijn e-reader had staan. Na het eerste boek dacht ik: ‘Goh, zij schrijft tof!’ en ben ik steeds meer boeken van haar gaan lezen. Voor mij is het belangrijk dat een boek me grijpt en dat ik door wil blijven lezen. Wanneer het te lang duurt voor ik in een boek zit ben ik geneigd om het weg te leggen. Hetzelfde geldt voor verhaallijnen die me iets te uitgebreid zijn. Vroeger vond ik dat geen probleem, maar tegenwoordig wil ik me daar niet in verdiepen (geen tijd voor, geen energie voor, je kent het wel). Suzanne Vermeer heeft precies de goede balans daartussen. Vond ik heel fijn!” – Anne, schrijfster van de blog Loves 2 Love

“Mijn ontdekking van het afgelopen jaar is het boek De reünie van Simone van der Vlugt. Het was het eerste boek van haar hand wat ik las en ik was blij verrast. Vanaf de eerste pagina greep het verhaal me en ik benutte ieder moment om een stukje (plus iets meer) te lezen.
Het boek vertelt het verhaal van Sabine. Als zij een uitnodiging ontvangt van de middelbare school reünie staat haar leven op zijn kop. Het rakelt een belangrijke gebeurtenis uit haar jeugd op: de verdwijning van haar klasgenoot Isabel. Ooit waren zij hartsvriendinnen, maar toen Isabel zich ontpopte tot het populairste meisje van de school, liet zij Sabine plotseling links liggen. En dat was niet het enige wat Isabel haar aandeed… Toch voelt Sabine zich enorm schuldig, misschien zou Isabel nooit verdwenen zijn als ze die bewuste dag met Isabel mee naar huis was gefietst. Nu, tien jaar later, is er nog steeds dat knagende schuldgevoel en komen er steeds meer flarden van herinneringen aan die tijd terug. Ze begint te wroeten in het verleden en komt steeds dichter bij het ware, angstaanjagende verhaal van Isabels verdwijning… .” – Gera, schrijfster van de blogs Gera Raakt en Leesboeken en meer

“Mijn favoriete boek van 2018 is En toen werd ik wakker geschreven door Pedrouchka Samyn & Wim Pectoor. Dit waargebeurde verhaal is écht een aanrader om te lezen. Je wordt meegezogen in het verhaal van een jonge vrouw die door een mislukte medische ingreep geconfronteerd wordt met een leven vol chronische pijn. De schrijfstijl is zeer vlot en gemakkelijk te lezen. Het is heel moeilijk om het verhaal niet in één keer uit te lezen, zo grijpt het je bij de keel!” – Gerlinde, schrijfster van de blog Spitsuurvrouw

Wat was jouw favoriet boek van 2018?

Veel liefs,

Amelie